poniedziałek, 26 maja 2014

Definicja


 


 Co mieści w sobie definicja słowa " Mama " ?   Niewiele -  zaledwie gotowość do wielkich poświęceńnieprzespanych nocy. Odkładanie tego, co   swoje   -   na później. Świadomość, że jest się dla kogoś całym światemprzewodnikiem po zawiłościach rzeczywistości.  


*********

Co to znaczy być MamąTo znaczy być autorytetem zbudowanym na stuprocentowej akceptacji i stałej gotowości do objaśniania życia. Autorem suplementów pozwalających wciąż uzupełniać  trudną naukę siebie. To znaczy też -  być   odpowiedzią na najtrudniejsze i najbardziej zaskakujące pytania. Cierpliwością. Wyrozumiałościązaufaniem  i   troską. Wreszcie - być  bohaterem - prawdziwym herosem walczącym z najstraszliwszym owadem w obronie autonomii i dla świętego spokoju. Gwarancją bezpieczeństwa  przy nieporadnym stawianiu pierwszych kroków.  I bezwarunkową akceptacją. Ciepłem, niepowtarzalnym zapachem  domu i jedynym w swoim rodzaju smakiem ulubionych potraw. Czym jeszcze ?  Codziennościąniecodziennością.  Niestrudzonym towarzyszem. Czy to dużo ?  Cały czas mam wrażenie, że to jeszcze za mało. Ale jestem gotowa zmierzyć się z każdym problemem, przyjąć każde, nawet najstraszliwsze wyzwanie  -  tylko po to, by usłyszeć   -  "  kocham cię, mamo !  ".


Pozdrawiam majowo   -   M.

poniedziałek, 19 maja 2014

W trakcie




Cały czas jestem w trakcie. Niewiele się zmienia, mało przybywa... Marzę o chwili, kiedy " w trakcie " zamieni się  na  - " po ". Takie po - układane, zgodne z planem i dobrze się kom - po - nujące.  Tymczasem - wciąż  jestem w trakcie  !  -   wymiany, sadzenia, malowania. Podejmowania decyzji i szukania. Walki z żarłocznym najeźdźcą ; ) Trucia robali, gróźb słownych i rękoczynów  -  podklejania, malowania  i zabezpieczania lakierem akrylowym. A jednocześnie  -  za dużo  spraw z zewnątrz i kompletnie nie na temat   non stop mnie rozprasza   i  absorbuje . Wymaga mojej całkowitej uwagi i poświęcenia. A balkon ?  Cóż, musi poczekać. 




Pozdrawiam  - M.






sobota, 10 maja 2014

Zawód Mama



W mocno oświetlonej sali rozległ się płacz. Początkowo bardzo cichy. Zaciśniętą w pięść siną rączkę owinięto giętkim plastikiem informującym o imieniu, płci i nazwisku matki. Drobne ciałko dokładnie umyto, zbadano i zmierzono. Sprawdzono prawidłowość pracy serca, zabarwienie skóry, napięcie mięśni. Przetestowano odruchy. Całość poddano surowej ocenie. Opisano punktami, wypełniono niezbędne tabele. Wszystko po to, by w księgi statystyczne w rubrykę "przychód" wpisać nowe życie. Pieczęć. Zamaszysty podpis. Gotowe.

***************

Gonitwa myśli, sprzeczność uczuć. Przerażenie  i  niepewność   tuż obok  poczucia siły, nieopisanej dumy i gotowości do pełnienia zupełnie nowej roli w życiu. Zdławiony szczęściem i wielkim wzruszeniem oddech.


***************

Dopiero wtedy w ramionach M. dostrzegłam małą główkę... Kiedy przytuliłam zawiniątko, moją uwagę przykuły utkwione we mnie wielkie, fiołkowe oczy. Pierwszy dotyk. Kruchość ciepłego ciałka ufnie szukającego kontaktu... Maleńkie czoło, nie kryjąc  swojego rozczarowania otaczającym światem, demonstrowało wszystkim idealnie pomarszczoną skórę. Zamknięte do tej pory usta drgnęły . I choć z fachowej literatury dobrze wiem, że nie było  w tym nawet odrobiny woli i świadomości, raczej niekontrolowany odruch - "uśmiech"  ten w jednej chwili przewartościował mój świat i od nowa ustalił priorytety. Nie zmieniły się wraz z upływem czasu, choć od tamtego dnia minęło już 15 lat...   Do dziś ściśle określają kolejność wszelkich działań, precyzyjnie ukierunkowują  moją  uwagę i każą skupiać się na tym, co rzeczywiście istotne. Dokonywać dojrzałych wyborów. Niemal codziennie zdawać trudny egzamin odpowiedzialności. Chwilami to naprawdę niełatwe zadanie. Ale ja już nie wyobrażam sobie, że mogłoby być inaczej -  dzięki temu moje życie po prostu ma sens. Dlaczego ?  Bo jestem mamą. A to już brzmi naprawdę dumnie.


Pozdrawiam majowo - M.