List do M.

Kielce, 6 grudnia 2015r.

Kochany Mikołaju !

Piszę do Ciebie ten list, bo bardzo bym chciała  o coś Cię poprosić . Wiem, że jesteś teraz okropnie zajęty i pewnie nie masz czasu. Nie szkodzi. Poczekam. Przynieś mi proszę  dobrą codzienność i  wewnętrzną ciszę pozwalającą zrównoważyć chaos tego, co za oknem. Bez pustej medialnej paplaniny  i korowodu niewygodnych zdarzeń. Chętnie przygarnę też poczucie odpowiedzialności -  za siebie i za innych. Za każdą  wyprasowaną koszulę i zupełnie niechcący zafarbowane pranie.  Za wagę ciążących nadmiernie słów w chwilach, kiedy wcale nie po drodze  nam  do siebie. Za zwykłe między nami dzianie się i nie - dzianie.  I za nierozmrożoną na czas lodówkę. A może gdzieś na dnie przepastnego wora na prezenty - między iPodem, malowaną na srebrno rózgą a pluszowym misiem  - znajdzie się recepta na zwykłe  szczęście  i  wspólną codzienność ? Prostota  i  szczerość słów, kupione w sklepie te najlepiej smakujące bułki i gorące kakao na poprawę humoru ? Poproszę też o takie zwyczajne życie -  bez niebezpiecznych zakrętów i dróg prowadzących wyłącznie pod górkę. A ! No i głos spokojnego sumienia, że dobrze mi z lustra patrzy. 

Całuję i pozdrawiam Cię bardzo mocno - M.

PS - ciastka i mleko są dla Ciebie. Zanim uda Ci się wszytko znaleźć i w końcu  będziesz mógł  do mnie przyjechać, to na pewno zgłodniejesz.  No i rózg mi raczej nie przynoś, bo przecież nie ma paczek o pojemności 10 ton...

 *******************  



List do M. Pisany w pośpiechu i na kolanie, żeby zdążyć na czas. Z tym samym, co zawsze adresem. Santa Claus, Laponia. Pełen nadziei, wcale niewydumanych potrzeb i mocno prywatnych myśli bez  autoryzacji. 

Pozdrawiam - też M.